Dinimiz her ne kadar böyle değil diyor deseniz de gördüğümüz din adamları ya da dine inandığını iddia eden kesimlerde tecavüz, çocuk pornosu, hırsızlık, haksızlık, adaletsizlik örnekleri saymakla bitmez. İnandığını söyleyip de çocuklara tecavüz edenler, kadına şiddet ve taciz de bulunanlar, anasının bacağından tahrik olanlar, yurtta erkek çocuklarına tecavüz edenler, inandığını söyleyip ülke yönetenler de dahil hepsi hırsızlık ve adaletsizlik peşindedir. Bunların yüzlerce örneğini düşünen ve sorgulayan her bünye net olarak görüyor.
İnandığını söyleyen kesime göre bu dünya sınama dünyası ve tanrı herkesi yargılayıp cennet ya da cehenneme gönderecek ya. Şimdi ateistlerden bahsedelim. Nerede bir tecavüzcü ateist haberini ya da somut bir örneğini gördünüz. Ya da hangi ateist bir kadını taciz etti. Ateistler yaşadığı topluma inandığını söyleyenlerden daha fazla yararlı olduğu gibi topluma da hiç bir zararları yok. Aynı şekilde doğaya değer veren ve özen gösteren, hatta tüm canlılığa önem veren bir kesimdir.
Şimdi gelelim sırat köprüsüne... Tanrı ateist olanı sen bana inanmadığını söyledin ama yaşadığın yerde de kimseye zararın olmadı. Bakılırsa topluma da yararlı işler yaptın demeyecek mi? Ya da ey kulum sen bana inanıp namaz kıldın ama kadına tecavüz taciz ettin, bana inandın ama topluma zarar veren canlıya zarar veren her şeyi de yaptın demeyecek mi?
Tam olarak anlatabildiğimden emin değilim ama inanan bir insan bile bu çelişki ve doğruyu nasıl görmediğine hayret ediyorum. Bu bağnazlığa ve dar kafalılık durumuna nasıl dayanabiliyorlar. İnsan gözü ve beyni bu kadar kör olmamalıdır. İnsan tanrıya inansa da inanmasa da öncelikle toplumuna ve yaşadığı doğaya faydalı olmak için uğraşmalıdır. Yoksa yaşamanın da bir anlamı yok ki. Okumayan düşünmeyen, sorgulamayan, üretmeyen bir insanın koyundan farkı nedir ki??
Biz bu yanılgılara nasıl düşebiliyoruz, biz nasıl da sorgulamadan her söylenen inanıp da bize adaletsiz davranan birilerini iktidar yapabiliyoruz ki? Hele ki ülke yönetenlerin insanları ayrıştırmaya yönelik politikalarını her iki taraf olarak sürekli neden yiyoruz ki?
Biz inananlar ve inanmayanlar olarak değil, biz iyiler ve kötüler olarak ayrılmalıyız. İnsanları inanç değil kötülük ayırmalıdır. Demesi kolay diye söylenmeyin okurken, her yerde kendi siyasi partinizin, kendi dininizin propagandasını yapıp da doğruluğuna insanları inandırmak yerine, herkese doğru gelen doğrularda birleşelim. Mesela doğa katliamına karşı birleşme sebebimiz sadece doğaya verilen zararlar olsun. Bunu tek başına bir kesim sahiplenip de diğer kesim dışlanmasın. Amaç net ve belli değil mi? Ya da kadına şiddete karşı birleşelim ama bu siyasal bir çizgide olmasın. Bu anlayış insani ve toplumsal bir olay olduğu için, sadece sorunu çözmek odaklı olduğu için birleşelim.
Bu yazıyı yazarken aslında yorum kısmına da bir tartışma yaratmak istiyorum. Herkes fikrini yazarsa yazıya oradan devam edebiliriz.
